حسن نیت در انعقاد قرارداد در حقوق انگلیس و ایران

امروزه حسن نیت به عنوان یکی از اصول اخلاقی، در حقوق قراردادها جایگاهی بس شگرف یافته است، به گونه ای که در برخی از نظام های حقوقی، به عنوان یک قاعده لازم الرعایه در مراحل انعقاد، اجرا و تفسیر قرارداد شناخته می شود. قریب به اتفاق کشورهای دارای حقوق نوشته، در این گروه جای می گیرند. مقاله حاضر صرفا جایگاه حسن نیت را در مرحله انعقاد قرارداد مورد بررسی قرار می دهد؛ مرحله ای که از مذاکرات مقدماتی آغاز می شود و غالباً تا مرحله الحاق قبول به ایجاب ادامه می یابد. با بررسی سیستم های حقوقی ایران و انگلیس درمی یابیم که رعایت حسن نیت در هیچ یک از این دو نظام حقوقی، جز در موارد استثنایی، در مرحله انعقاد قرارداد به عنوان یک قاعده کلی مورد پذیرش قرار نگرفته است.